Amets...goxoa

Atzo distopia positiboa amestu nuen. Ez dut esango utopikoa izan zenik (ou-topos = lekurik gabea), herrialde batzuek antzeko zerbait dutelako, baina atsegina izan zen.

Irailerako "ikasgeletara itzulera segurua, adostua eta kalitatezkoa" prestatzeko eskatuz egindako Nafarroako irakaskuntzako sindikatu guztien mobilizazio bateratuaz pentsatzen, eguna errepasatzen lo egin nuen, . Bezperan erakunde horien guztien ordezkariekin bildu nintzen telematikoki, eta, ondoren, nire sindikatukoekin. Ideia-ekaitz gisa, iraileko itzulera hori nola imajinatzen genuen partekatzea proposatu nuen. Atzo oheratu nintzenean, jirabiraka jarraitu nion, eta amets egin nuen:

Pandemiaren ernamuinaren beldurrak bere hartan zirauen, eta are gehiago udazkena hurbil zela ikusita, baina aktibitatea frenetikoa zen dena prest jartzeko. Ez zen baliabiderik galtzen.

Etxabakoitzeko Bihotz Sakratua, Maristak, Jose Vila, Aralarko San Migel eta beste hainbat eskola zahar abandonatuak berriz ireki ziren, eta urteetan lerro bat besterik ez zuten ikastetxeak ikasgelak margotu eta erabili gabeko komunak txukuntzen saiatzen ziren. Izan ere, bitan banatu ziren hainbeste ikasle talde hartuko zituzten, aurrez aurreko irakaskuntza kutsaduraren aurkako distantzia fisiko nahikoarekin bateragarri egin ahal izateko.

Milaka irakasle kontratatu berri ari ziren eskolak prestatzen, eta orain arte ikasle kopuru bikoitza izan zutenekin koordinatzen ziren. Azkenean, herrialde aurreratuenen antzeko ikasle kopurua izango genuen gela bakoitzean, eta gauza on batek ekarri behar zuen koronabirusa. Telebistaren arabera, Madrilgo IFEMAn ospitale bat instalatu zuten bezala, behar izanez gero, Refenan, Arenan edo ikastetxeetako patioetan edo herrietako plazetan jarriko zituzten ikasgelak. Maiatzetik bertatik, argi zegoen gaia mugitzen ari zela, atsedenik gabeko jarduera batekin, eta UMEak ere laguntzen zuen.

Gastua kritikatu zutenek, dirurik ez zegoela esanez, isildu egin behar izan zuten Erriberako AHTaren lanak gelditu zirenean, eta diru hori guztia horretan gastatzea erabaki zuten. Pandemiak geratzeko etorri baziren, kalitatezko eskolak ere etorri behar zuen geratzeko. Nafarroa suspertzeko planek aurreikusten zuten datozen urteetan obra eta eraikin horiek guztiak egonkortzea epe ertainean. Oinarrizko eta funtsezko zerbitzuak publifikatuz, ospitaleko ohe, ZIU eta biztanleko lehen mailako arretako ekipo kopuru nazio aurreratuenek dituzten berera iristea erabaki bazen, ezinbestekoa zen, halaber, duela mende eta erdi Europan hori egin zutenekin parekatzea hezkuntzan.

Bat-batean, ikasle batek eskua altxatu zuen, eta zer nahi zuen galdetu nionean, esan zuen: "Joan den ikasturtean beldur izan nintzen ikaskideekin eta irakasleekin izango nuen harremana beti on line izango ote zen, eta nik eskolara etorri nahi nuen".

Irribarre hunkituarekin esnatu nintzen.